Nada máis importante

Releo Servabo, as mínimas memorias de Luigi Pintor, cando van alá tres anos do seu silandeiro pasamento. Un libro non venal co que agasallaba a revista Debats a principios dos incertos anos noventa. Alí o idoso militante anota: «O que máis conta son as cousas cotiás que artellan a vida e lle dan continuidade. Son innumerábeis cousas que apreman cada vez máis a medida que pasan os anos, os meses, os días. Poñer orde, proxectar, distraer, frecuentar persoas, lugares e estacións, e despois acompañar e soster cando as forzas fallan e o corpo se prega sobre si mesmo. En toda a vida non hai nada máis importante que inclinarse para que outro, pasando o brazo polo teu pescozo, poida volver levantarse.» Acompañando a unha amiga que vén de perder ao pai, reparo na importancia de sumar pescozos amigábeis e queridos.