O lapis

George Steiner suma unha influente produción cultural, acompañada de numerosos premios e recoñecementos, e consta con todo merecemento no top ten dos pensadores actuais. Por iso resultan aínda máis rechamantes as súas (des)consideracións sobre a lingua galega na entrevista que concedeu a Juan Arias. Unha magoante mestura de mala información, prexuízo e descoñecemento que empata ben mal con outras reflexións súas feitas con moita maior lucidez: «Non hai linguas “pequenas”. Non existe unha sintaxe “primitiva”. Cada lingua, sabémolo de certo, procrea e articula unha visión do mundo, un relato do destino da humanidade, unha estrutura de fórmulas de futuro para a que non existe facsímile noutra. A morte dunha lingua, até naquela apenas rumoreada por unha manchea de persoas nun anaco de terra maldito, é a morte do mundo. Cada día que pasa, o número de fórmulas de que dispomos para dicir “esperanza” diminúe.» Di tamén Steiner que «un intelectual é un ser humano que cando le un libro ten un lapis na man.» Iso, si, pero tamén máis: é alguén que mobiliza a curiosidade e a intelixencia fronte ao descoñecemento, a discriminación e o prexuízo. Certamente, Steiner desta volta non foi o lapis máis agudo do plumier. Infinita tristura.