13/01/2005

Diálogos


Estará en Compostela José Luís Guerín. Quen poidera achegarse até o seu obradoiro de cine e debullar con el algunhas das escenas de En construcción.
Dous albañeis protagonizan algúns dos mellores diálogos da película de Guerín. Un inmigrante marroquí, Abdel Aziz El Mountassir, e un galego (Santiago Segade). Tenrura revolucionaria e un receoso descreimento trazan os seus falares entre recebados, masas e ladrillos. Abdel adoutrina amigabelmente ao noso paisano cun calido anticapitalismo. Segade unicamente quere vivir (e durmir) tranquilo. «O capitalismo desaparecerá como desapereceu o feudalismo e o escravismo...» vaticina Abdel fronte a un esceptico Segade que aliña ladrillos. Partillan o duro traballo e as noites de insomnio e pesadelos. Os soños emancipadores unicamente aniñan en El Mountassir.
Tras a filmación, Abdel Aziz El Mountassir seguiu traballando na construción do bloque de vivendas que documentaliza Guerin e despois conseguiu un traballo como fregapratos e axudante de cociña no restaurante Gente de pasta. Recolleu o premio Goia outorgado a En construcción en 2002 e pronunciou un duro discurso contra «a agresión nazi do xenocida Ariel Sharon contra Palestina». Aos poucos abríronselle novas oportunidades como actor e participou na curtametraxe Amigo no gima de Inaki Peñafiel e nunha obra teatral, El retorn al desert, dirixida por Carme Portaceli. Adquiriu sona polo seu discurso contestatario o que lle levou mesmo a presentar libros en compañía do finado Manuel Vázquez Montalbán e a participar como contertulio no programa radiofónico La ventana que presenta e dirixe Genma Nierga na SER.
No suplemento dunha publicación de Comisións Obreiras de Cataluña, Lu!ta, Abdel Aziz El Mountassir escribe o seu abecedario. No D, «Democracia: Poder do pobo, ten todo o poder e nada do pobo, agás os procesos de lexitimación por urna cada catro anos, un cheque en branco. Hoxe democracia é un alias e unha auténtica denominación de orixe, o que hai debaixo é o capitalismo salvaxe.» No L, «Liberdade: mitoloxía maciza. Os pobres nunca somos libres.» No T, «Traballo: instrumento de tortura.»
Do Abecedario de Santiago Segade nunca nada saberemos.

2 comentários:

Cesare disse...

O abecedario de Santiago Segade só ten un N.
N. Non. Non me rompas a cabeciña.

Ian disse...

Tamén ten un T: de tenrura infinita.