As ameazas mariñas

A derrota lévanos até a foz do río Negro, onde se levanta paradoxalmente a Vila Branca. As xentes de Valdés cancelan as festas do san Roque preparando os festexos do san Timoteo nunha sucesión de balbordo e xolda que agradecen hosteleiros e restauradores. Recoméndannos ir ver a Aula do Mar que sostén a Coordinadora para o Estudo e a Protección das Especies Marinas (CEPESMA). A coordinadora creouse en 1996 e desde 1998 mantén a Aula do Mar, un proxecto didáctico e museístico, e un centro de recuperación de especies mariñas mancadas. A atracción da Aula é a maior colección mundial de luras xigantes, as irmás cativas e menos agresivas dos temíbeis kraken que poboan desde o inicio dos tempos as lendas mariñeiras do mundo enteiro. Non menos interese ten a sala dedicada a pesca da baleas, que de ameazante ser mariño tornouse no século que andamos nunha especie ameazada de extinción. A modestia dos medios contrasta coa grandeza do esforzo e dos resultados logrados pola CEPESMA, en todo debidos a que a Aula do Mar ten o mesmo ADN –mestura de dignidade e rebeldía– que identificou a maré cívica de Nunca Máis.