(Fu)Turismo

En setembro de 2004 a revista Altaïr dedicou un número monográfico ás «nacións celtas» onde achegaba unha ollada de foco turístico e sociopolítico de Escocia, Bretaña, Irlanda, Galiza, Cornualles e Gales. Hoxe chegou ás miñas mans grazas a mediación de Co. Nela, Eduardo del Campo asiña un artigo baixo o título «O complexo camiño cara á soberanía», onde escribe: «[Galiza é] despois da República de Irlanda a antiga nación celta cun maior autogoberno.» e anota distraidamente: «Galicia pode presumir de ser unha sociedade bilingüe, pois o 90% da súa poboación fala galego.». Logo fai unha previsión, naquel momento, arriscadamente visionaria: «O Partido Popular e Manuel Fraga gobernan desde 1990. Non obstante, o ascenso do Bloque Nacionalista Galego, con Anxo Quintana como candidato e o líder fundacional Xosé Manuel Beiras na presidencia do partido, fan prever un posíbel cambio de goberno nas próximas eleccións, a partir dunha alianza cos socialistas. Como horizonte inmediato, ambas as dúas formacións sinalan a reforma do Estatuto para ampliar o autogoberno político e fiscal de Galiza.» Onte escenificouse o visionario cambio adiantado por Eduardo del Campo; certo é que se fixo cunha proporción menos favorábel para o nacionalismo galego que a anunciada por Altaïr. Non deixa de resultar curioso que as máis atinadas previsións políticas sobre Galiza se teñan que ler nunha (excelente) revista de información turística e non nos nosos informadísimos diarios.