Segundo o psiquiatra Luis Rojas Marcos, nácese con optimismo, fácemonos optimistas e aprendemos a ser optimistas. Así o asegura nunha parolada en Cinco Días. Noutra entrevista en El País Semanal-Belleza (?), afirma Rojas que «a esperanza abunda entre as persoas máis do que nos imaxinamos». Ou sexa, que non todo está perdido. A trasacordada convocatoria electoral de don Manuel obríganos a aprender a ser optimistas e sobre todo a dedicarnos a sachar na abundante esperanza que hai nos outros pero que semella que escasea en nós. Tal e como veñen as cousas, o mellor é elixir un optimismo intelixente. As últimas sondaxes publicadas dánlle ao BNG 15 ou 16 deputados e o PP arrabuña a maioría absoluta, pero hai un 37% de indecisos. Hai logo, cando menos, un 37% de esperanza. O único combustíbel que nos fará avanzar é a ilusión e non o desencanto por canto fixemos (ou deixamos de facer) nos últimos meses. É máis cuestión de resiliencia que de resistencia. A ver se conseguimos que «o león que levamos dentro», á parte de acordar, abra a boca e diga o que ten que dicir: Xogámonos moito e temos moito que gañar, un Novo Estatuto, un novo goberno e un presidente novo. Se o facemos ben, o vindeiro 19 de xuño estrearemos un Novo País. Pásao!
Sem comentários:
Enviar um comentário