Tzvetan Todorov, na presentación editorial de O medo aos barbaros, deixounos unha sentenza memorábel: "A verdade da xustiza redúcese a dúas palabras: culpábel ou inocente, e a da Historia esixe tomos e tomos para expresarse e pode acadar xuízos moito máis cribados». Consecuentemente, Todorov maniféstase «en contra da tentación do xuízo e a favor da paixón polo coñecemento». Gústame moito o estilo de Todorov, ese intelixente serpenteado entre dicotomías que aparentemente son moi próximas e que en realidade están ben arredadas: Xustiza/Historia, Política/Cultura.
Velaí outra mostra: «O concepto de diálogo entre culturas ás veces é tenso, ou simplemente parece unha esperanza piadosa, porque lle pedimos o imposible: solucionar conflitos políticos avivecidos. O diálogo, por máis benevolente que poida ser, non pode resolver cuestións relacionadas coa liberdade de movemento da xente, ou con compartir o territorio ou os recursos naturais. Política e cultura non funcionan no mesmo nivel: a primeira goberna a acción, a segunda inflúe nas mentalidades; a primeira ocúpase das emerxencias, á segunda pode levarlle xeracións producir algún resultado.» Intelixencia que non se deixa atrapar polas apariencias de afinidade.
Sem comentários:
Enviar um comentário