A guerra dos libros

Teño para min que na guerra dos libros o criterio fundamental non é o igualitarismo senón a equidade. Amólame a crenza facilona de que a medida da gratuidade é progresista porque é igualitaria. Certo é que contribuirá a aliviar o gasto das familias de menos recursos... na mesma medida en que a súa universalización favorece ás familias de maiores ingresos e capacidade de consumo. Semellante política social debería, na miña idea, ser equitativa para que quen máis ten pague polos seus libros máis que aqueles que pouco ou nada teñen. Os que saben algo de políticas sociais coñecen perfectamente a deturpación que nelas provoca o chamado efecto Mateo: «quen máis ten máis recibe». A ese efecto súmase agora o efecto «café para todos» que é de doada formulación: «Se queres que os que máis teñen non cuestionen as túas políticas sociais o mellor é que os inclúas como beneficiarios». A medida «progresista» da gratuidade ten o mesmo formato que a tomada anteriormente polo «conservador» Partido Popular. Poderían ter ido máis alá e reformulala de xeito equitativo. Esa guerra si que tería pagado a pena.