Cesta e puntos

Xa na recta final sospeitas da democracia censataria e/ou da democracia mediática. En grego antigo «sospeita» dicíase hypopsia, literalmente «mirar por debaixo». Mirando por debaixo o xogo político, Adam Przeworski contesta cun exemplo deportivo unha pregunta sobre a calidade democrática que lle fai Fabián Bosoer. Substitúase «diñeiro» por «diñeiro e cobertura mediática» e, se alguén aínda aniñaba esperanzas, terá unha idea máis clara de como funcionan as cousas na cancha da nosa NBA electoral.

Fabián Bosoer: Como abordaría entón vostede o estudo da calidade da democracia?

Adam Przeworski: O primeiro que consideraría é o ingreso do diñeiro na política. Isto é o que diferencia realmente ás democracias. A democracia é un sistema universalista, unha sorte de xogo con regras abstractas universalistas. Pero os recursos que os distintos grupos achegan a este sistema son distintos. Agora ben (adoito dar sempre este exemplo), imaxine un partido de básquet que se xogue entre xente de dous metros de altura e outros cativos coma min, que medimos pouco máis que un metro e medio. O resultado é claro: por máis que se respecten e apliquen as regras de xogo establecidas, estamos xogando partidos en condicións moi desiguais, entre xente que pode gastar moito diñeiro e outra que non [...] Calidade democrática é evitar que o diñeiro controle a política.

Agora que encaramos os minutos de lixo do partido, a penas se hai tempo para facer unha constatación melancólica: canto máis atractivo sería o xogo político democrático en réxime de P2P.