O Transnational Institute (TNI) é unha rede descentralizada de investigadores e activistas de países do Sur, Europa e dos Estados Unidos que ten por obxectivo crear e promover a cooperación internacional para analizar e buscar posíbeis solucións a problemas globais como o militarismo, a extensión da pobreza e marxinación social e a degradación ambiental, a maiores de reflexionar sobre os retos da democracia, o futuro dos Estados e os partidos políticos, e o papel que desempeñan na creación de novas políticas democráticas as coalicións das organizacións sociais locais e globais. 
A pretensión do TNI é desenvolver «unha visión política alternativa á ofrecida polas teorías políticas e de desenvolvemento convencionais, coa perspectiva de superar os modelos tradicionais socialdemócratas e da esquerda».Repensar a política... é unha reflexión aberta sobre as novas e vellas formas de facer política e sobre os síntomas de esgotamento que evidencian as «institucións tradicionais de control democrático» ao redor de tres centros de interese: os movementos sociais, as redes e as novas formas de organización; os desafíos dos partidos políticos, a representación política e reposicionamento das institucións públicas na sociedade en rede; e as posibilidades emancipatorias que ofrecen as novas ferramentas tecnopolíticas.
Principios para comezar a pensar en común
Como inicio da análise cada un dos membros do Colectivo Política en Rede explicitou os principios que consideraba máis importantes para reinventar a organización política. A seguir unha manchea deles, algunha reflexións en termos de política en primeira persoa, outras para os instrumentos colectivos.
Christophe Spehr: «Sinceridade na política, por suposto, pero tamén na organización, nas relacións político-persoais. Polas nosas veas corre demasiada táctica. Tendemos a pensar que debemos agochar os nosos obxectivos, as nosas estratexias, os nosos problemas, e que non poderemos triunfar se os expomos abertamente. Pero a realidade é totalmente distinta. A xente está farta das organizacións políticas que só din bobadas. Todo o mundo sabe que son bobadas. [...] Parece que á esquerda lle resulta especialmente difícil ser sincera.»
Alessandra Mecozzi: «A transformación non se pode alcanzar cun único actor. Necesitamos unha pluralidade de actores coa capacidade de converxer en problemas comúns e, ao mesmo tempo, estar arraigados no seu propio terreo social. Para ser transformadores, é necesario estar aberto aos demais; estar arraigado pero sen unha identidade pechada.»
Joan Subirats: «Hai outro desafío que consiste en como transformar as institucións sen ser absorbidos por elas. É dicir, en como manter a súa capacidade transformadora construíndo alternativas (disidencia), opóndose directamente a novas tendencias autoritarias (resistencia) e apreciando a capacidade de influencia que existe dentro das institucións (incidencia). Seguramente, non é necesario que unha persoa, unha organización ou un colectivo intenten facer estas tres cousas simultaneamente.»
Judy Rebick: «Non só o persoal é político, senón que o político é tamén persoal. Debemos combater as nosas propias tendencias a ser dominantes ou submisos, a ser dogmáticos ou dóciles, a ser pechados ou sectarios. [...] Con todo, debemos entender este cambio persoal como algo necesario para ser máis eficaces e igualitarios no noso traballo.»
Pódense ler máis e sería aconsellábel pensar en facer algo semellante aquí para reflexionar (doutro xeito) sobre o que temos esvaradizamente entre as mans.
Sem comentários:
Enviar um comentário