A factoría semella estes días a pista dun aereoporto, hai un tráfico continuo. Unhas parten e outras aterran. Hoxe tivemos despegue con destino a San Caetano. E antes de quince días outra tera un de cine. Alguén bromea que a xente entra e sae tan rapidamente que non tes tempo de aprenderlles o nome. Hoxe, accidentalmente, tamén descubro o aprezo que me teñen algúns dos colegas da fábrica. Compobo unha vez máis que (afortunadamente) non falta enxeño e humor. Grazas a eles despido a semaña laboral cun sorriso. O luns algún vaise enteirar... o outro tardara algo máis, está lonxe gozando de vacacións e amoríos (suponse).
01/10/2005
Accidentes laborais
A factoría semella estes días a pista dun aereoporto, hai un tráfico continuo. Unhas parten e outras aterran. Hoxe tivemos despegue con destino a San Caetano. E antes de quince días outra tera un de cine. Alguén bromea que a xente entra e sae tan rapidamente que non tes tempo de aprenderlles o nome. Hoxe, accidentalmente, tamén descubro o aprezo que me teñen algúns dos colegas da fábrica. Compobo unha vez máis que (afortunadamente) non falta enxeño e humor. Grazas a eles despido a semaña laboral cun sorriso. O luns algún vaise enteirar... o outro tardara algo máis, está lonxe gozando de vacacións e amoríos (suponse).
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
4 comentários:
Faltaba unha prudente ligazón a amoríos...
Existía, pero suprimina polo aprecio que lle teño ao aduaneiro (que fixo saber o seu abraio) e pola querencia que lle teño á todonadista.
Ian, con esas ligazóns de pon e quita vai vostede en camiño de ser o Javier Sardá do blogmillo, que tanto fai tertulia política coma do corazón. Non sei quen é peor, se vostede ou un tal xurxo xabier... ;)
Bicos e sopapos.
Acepto cariñosamente os sopapos, que os teño merecidos, e comprométome a non volver escribir sobre temas do corazón até que saia á luz o novo xornal A Rosa Terra. Mándolle bicos que cos sopapos xa me quedou eu. Bicos, pois.
Enviar um comentário