22/09/2006

Saída

Hai tempo escribiu: «Este é un espacio baleiro. Non teño necesidade de dicir nada. Quizais só necesito buscar a saída correcta da cidade, antes de que estean todas cortadas polos operarios do asfalto.» Agora si que ten razón: deixounos hoxe cun infinito espazo baleiro. Xa atopou a saída correcta da cidade. Hai tanto que dicir, pero non será dito. De cando en vez bote a ollada atrás, sentirá os pasos latexantes da súa nosa tribo. Será inmensamente libre e, ao tempo, estará amarrado a nós pola corda da amizade e a memoria. Ninguén dos nosos vai aliviarlle eses atumes; ao contrario, apertaremos con firmeza os nos. Que a fortuna faga como a maré, que o leve e nolo traiga de volta, axiña, urxentemente, unha e outra vez. Desista, nunca se poderá ir tan lonxe como para que deixe de estar con nós. Non insista.

1 comentário:

Cesare disse...

O das despedidas era antes, cando non existía internet. Estaremos perto, moi perto. I'm sure.