Situación diplomática

O debate político propiciado polo Partido Popular en Galiza, e no Estado aínda moito máis, leva camiño de instalarse de vez nun deses absurdos disparatados que a Hegel lle gustaba cualificar como «situación diplomática»; isto é, un estado no que as palabras significan dúas cousas (polo menos) e onde as cousas non se deixan nomear cunha única palabra. Cada vez que valoran un problema, iniciativa gobernamental, proposta lexislativa ou ofrecemento ao diálogo, obrígannos a aceptar os termos desquiciados dunha «situación diplomática»: palabras como consenso, colaboración ou negociación significan dúas cousas distintas e, ás máis das veces, na súa boca significan exactamente o seu contrario. Cando recorren ás grandes palabras: Democracia, Estado, Seguridade, Tolerancia... sempre lles falta esa outra palabra que lles dá o auténtico sentido que para eles teñen: Democracia autoritaria, Estado centralista, Seguridade vixiada, Tolerancia cero... Non hai dúbida, cada vez son máis demócratas... orgánicos.