Mariano en globo

—Subimos?
—Non, ao contrario, baixamos.
—Peor que iso, señor Ciro, caemos.
—Meu Deus! Guindemos o lastre.
—Xa se tirou a derradeira saqueta.
—Sobe o globo?
—Non.
—Escoito un ruído como de movemento de ondas.
—Temos o mar preto da barquiña.
—Non debe estar a cincocentos pés.
Unha voz poderosa resgou o ar e resoaron estas palabras
—Tiremos todo o que pese, todo, e á graza de Deus.

Se Mariano Rajoy lembrase o arrinque de A Illa misteriosa de Jules Verne sabería ben o que tería que facer para que a súa credibilidade remóntase o voo. Extraviado segue confiando na lealdade do lastre que o torna a el na pexa máis pesada. Agárdase unha aterraxe pavorosa.