
De Toro inspeccionou xa a alquimia do experimento Feijóo para rexistralo entre a «dereita nihilista». Antonte Anxo Guerreiro lembrounos a perspectiva longa coa que se move e ponlle deberes: «Se Feijóo aspira, como parece, a liderar no futuro a dereita española e a dirixir un partido moderno ha de enfrontarse a outro gran dilema: encartarse á actual deriva política do PP ou romper amarras coa involución aznarista de Rajoy». De momento segue en wait and see e atende con mansedume ás prioridades e desacougos marianistas.
O ecosistema político de Galiza acubilla moitas variedades de dereita, democrática e nada democrática, pero os engaiolados xornalistas con praza na capital poden estar seguros de que Feijóo non é o modelo de dereita progresista ningunha, el é a emerxente e novísima dereita, o prototipo do Partido Popular 4.0, versión aggiornata do parademocrático PP 1.0 de Fraga, do exitoso neocon 2.0 de Aznar e do abaneante 3.0 de Rajoy; un híbrido de todos e a superación de ningún.
Sem comentários:
Enviar um comentário